coach & 438 @ KFC

Optimum'a açılan KFC yıllar sonra ilk kez ziyaret edilmeliydi fakat sorun olan şey zamandı (tamam, biraz da nakit). İş çıkışı canım nasıl pizza istiyorsa bir o kadar da eve geç gitmeyi istiyordu. Tanrı kraliçeyi korusun ki evin oraya BİM çok uzak ve benim otobüsten indikten sonra BİM'e uğrayıp sonra eve gitmeye mecalim yok.

İş çıkışı hiç beklenmedik bir şekilde (evet, telefonum hiç çalmıyor bu aralar) 438'in telefonu ile irkildim. 438 beni bu saatte neden arar ki? Ya yakınlarda; beni eve bırakacak ya da...
Evet! bir davet bu kadar iç açıcı olabilirdi! Optimum'da tüketilecek olan bir miktar fast-food ile ancak kendime gelebilirdim henüz maaşımı almamışken.
Bindiğim 517 numaralı Fatih - Bakanlık otobüsünden hiç inmek istemediğimi itiraf etmek istiyorum. Hayatımda gördüğüm en tatlı ayılar, ayımsılar ve chaser kılıklılar sözleşmiş gibi aynı otobüsteydi. İki tanesi çantamı tutmayı teklif etti ama bir kraliçe sırdaşının özel çanta taşıyıcısı olmalıdır sebebiyle reddettim.

Optimum güzel; mağazalarda süper indirimler söz konusu ama benim alabileceğim tek şey yemek katından bir kaç dilim pizza. 438@Mudo idi; varırken elbette ki Matraş'a uğrandı. Meğer benim geçen aldığım ayakkabının bir çifti daha varmış. Reyonun gerisine itildi. Yaşıma göre giyinmeyi öğrenmem gerekiyor(muş).

Deli gibi pizza isterken Depresif'in üzerine iyilik-sağlık, kendimizi KFC'nin önünde bulduk. Ne yeseydik? Hotwings ne lan? Ya Hotshots? Tüm kraliçe sırdaşı zerafetimle salata, patates ve kola üçlüsünün yanında garip bir sos aldım. Mantar vardı içinde. Böğk. Yedim, doymadım. Evet, sen kazandın 438.

Evde yemek de yedim. Oh.
xoxo

Ekim 07, 2010 6

tavuk