Dönme dolap

Daha düne kadar savunduklarıyla ve açıkladıkları düşüncelerle çoğunlukçu yapının yanında yer aldığını bildiğimiz insanların bugün çoğulcu yapının yanına geçişlerini izlemek, dönemsel olarak karşılaştığımız en büyük iki yüzlülükten yalnızca biri.

Para ve para kazanmak, statü ve statüyü yükseltmek sanmıyorum ki böylesine değersizleştirilmedi. Elimizde ister istemez var olan bu günlerin geçtiğini görür müyüz bilmiyorum fakat gelecek nesle bırakacağımız en önemli hayat hikayelerimizin içinde ne yazık ki dünya üzerinde gerçekleşen en önemli savaşlardan hatıralar da olacak.

Bu dönmedolap hallerine ifrit oluyorum insanların. Geçmişlerinin büyükçe bir kısmının yazılı yada sözlü basın tarafından kayda alındığını unutuyorlar mıdır nedir, hiç utanma, sıkılma ve yüzlerinin kızarması gibi bir insani utanç belirtisi de yok üstlerinde. Daha önce söyledikleri yada yaptıkları bir şeylerle yüzleşmeleri gerektiğinde "o zaman öyleydi, şimdi böyle" diye yanıt verebilecek kadar pişkin, işe yaramaz ve iki yüzlüler.

Hep diyorum, yanlış zamanda gelmişim dünyaya, benim zamanım ortalama iki yüz sene sonrası falanmış.

Biz olsak, annemiz - babamız bir yalanımızı yakaladığında ölümlerden ölüm beğenmek üzerine kafa yorar, onlarla aramızı iyi tutmak için tanrıya iki dizimizin üzerinde yakarır ve bizi affetmeleri için iki gözümüzün önümüze akması pahasına boyumuzdan büyük yeminlere kalkışırdık.

Şimdi?

Din, tanrı, inanç, kutsal metin üzerine edilen yeminlerin hiç birinini niteliği kalmadı. Ağzımıza almadan önce binlerce kez besmele çekmemizin gerektiğini vurgulayan büyüklerimizin nezdinde artık birer eğlence nesnesi haline dönüştürük bunları. Eğlenceden de öte, arsızlık, terbiyesizlik ve çok daha fazlası hayatlarımızın her anında, her yerde.

Ay, neyse.
Yine aldım başımı gidiyorum.
By.

Ocak 12, 2016 2

tanrı