Hayallerini ve hedeflerini başkalarının senden izin dahi almadan alıp kullanıyor ve bunların üzerinden nitelikli prestij sağlıyor olmayı başarabildiklerini gördüğümde içimde sadist bir çığlık kopuyor. Yapay mutluluk kıvılcımlarının söndüğü gün sözlerim aklına gelecek; yap dediklerimi yapmış olmak isteyeceksin ama iş işten çoktan geçmiş olacak.
Yanındaki insanlar seni artık sen olduğun için kabul etmeyi bırakıp kendi yollarına gitmek istediklerinde yüzünün alacağı şekli öylesine çok merak ediyorum ki.
Eskiden olsa yok oluşuna üzülürdüm. Şimdi sen griliğin içine çekilirken ben dans ediyor olacağım. Hatta, çöküşünde bir tekme de ben atmak isterim gibi.
Nihahaha. Yaşasın acımasızlık. Kraliçe'ler daima kazanır.
Yorum Gönder