Akdeniz'e giden o yolu da çok özledim aslında. Kar-kış demeden içinden ılık bir otobüs koltuğunda geçip gittiğim yerlere dair zaman zaman hayaller kurar özlemler duyarım.
Şimdi, aslında en güzel zamanlarıdır Toros dağlarının güney kısmını kuzeye bağlayan yolların kıyısındaki kasabaların, et lokantalarının, camı buğulu restoranların. Bin bir tane farklı ağacın her birinin ötekine benzemeyen kaçınılmaz uyku serüveninin ve rüya serisinin başlangıcı...
Bir ara tekrar bir otobüse binip yada trene atlayıp Çukurova'ya inerken etrafıma bakmam gerekiyor. Özlemim her geçen gün katlanarak çoğalıyor.
Yorum Gönder