Ne M e Quitte Pas, benim müzik dinleme geçmişimde Candan sayesinde hayatıma giren çok önemli bir şarkıdır. Hoş ve unutulmaz bir Brell şarkısı olmasının yanında, açıkçası Zeki Müren albümünde ne aradığını anlamadım.
Zeki Müren'in bu şarkıya kendisi için bir Türkçe adaptasyon yaptığını konusunda daha önce haber veren magazincilerin ardından, albümde bütünüyle Fransızca bir Ne Me Quitte Pas bulunca afalladım. Ben bu şarkıyı Türkçe - Fransızca bekliyordum açıkçası.
Enrico Macias'a Zeki Müren albümünde Fransızca Ne Me Quitte Pas okutmak, onu albümün içinde öylesine saçma sapan bir yere koymuş ki, bu saçmalık, albümün yapımcısının Zeki Müren'e saygı duymaktan çok şarkının Zeki Müren tarafından yazılmış sözlerini beğenip beğenmeme lüksüne sahipmiş gibi gösteriyor. İnsan gerçekten hayret ediyor...
Bilimum ikinci sınıf köşe yazarından iyi not alan Kıraç ve Berduş yorumunu ise son derece zorlama buldum. Kıraç'ın daha yüksek perdeden söylediği ve adına Anadolu Rock denilen, ayrıca kendisinden pek haz etmediğim müzik türüne alıkşın olduğumuzdan olabilir bu yadırgama. Sesinin perdesini düşürdüğünde çok zorlama durmuş şarkı sesinin üzerinde.
Abi bi de benim merak ettiğim bir şey var, müzikal bir albümde sırf popüler diye bazı insanlar neden yer alıyor? Engin Altan Düzyatan'ın, Halit Ergenç'in bu albümde ne işi var? Şarkıcı mı bunlar? Bu şarkılar neden şiir haline getirilip efsunlu ve sözde karizmatik bir sesle bu albümlere giriyor?
Gelelim albümün kapağına.
Öylesine renkli, sıradışı, ilgi çekici ve kontroversiyel kostümlere sahip olan Zeki Müren'in seçe seçe smokinli fotoğrafını seçmek ve son derece kötü bir grafik tasarımla bunu sunmak olsa olsa içinden geçtiğimiz çalkantılı günlerde kimsenin dikkatini çekmemek için olabilir. Simetrisi bozuk, renkler uyumsuz.
Bazen bu tür işler için birer yarışma yapılması gerektiğini bile düşünür dururum. Topluma mal olmuş kişiler için bir üretim yapılırken kimin elinden ne gelirse o konuda destek olabilmeli ki ortaya böyle vasat şeyler çıkmasın...
Yorum Gönder