Hayatın hepimiz için adil olmadığını size on bin kere söyledim, o kalın kafalarınız almıyorsa benim sorunum değil. Fakat, ayakları öyle yada böyle yere basmayı başarmış birisi olarak - ki bu olay hayatın kafama, çakılan bir çivinin tepesine vurulan çekiç misali vurması neticesinde gerçekleşti, artık bazı kararların ayrımna kendi başıma varabilmenin önemini daha iyi anlıyorum.
Mesela bazı planlar yalnızca beni ilgilendirdiğinde başka birisinin ne dediğini ve buna karşı ne gibi bir tepki gösterdiğini önemsememeyi de öğrenmiş bulunuyorum. Bunu acı yoldan öğrenmiş olmak biraz üzücü fakat üzüntüm bir kaç saatle bir kaç gün arasında geçip gidiyor.
Her birimizi istisnasız şekilde Şanssız birer mücadeleciyiz şu hayatımızda (Kalben'in şarkısını mutlaka dinleyin kızlar). Eğer inanıyorsanız bir sonrakinde daha iyisini yaşamayı seçin de gelin. Geliyoruz ve gidiyoruz. Günler birbiri ardına birbirini takip ediyor ve biz muhtemelen o günlerin bittiği günü göremeyeceğiz.
Bu kadar kasmaya ve birbirimizi kırıp dökmeye gerek yok.
Yorum Gönder