Ofis dedikodusu

Taaa, bir yıl kadar önce eski ofisimle ilgili, oradan benzer zamanda ayrıldığımız bir arkadaşım için gönderilmemiş bir e-posta taslağı buldum. Artık bir değeri olmadığı için yüksek kalitedeki blogumda sizlerle paylaşmaya karar verdim.

Ya dün söyledin ya, ofisle ilgili.  Bence oranın en büyük sorunlarından birisi ofisin içinin iyi yönetilemiyor oluşuydu. Tamam, okey, sürekli birisi bırakıyorsun içeride ama o insana sorumluluk yüklerken aynı zamanda hiç bir yetki vermiyorsun. O pozisyonda çalışan birisi olarak söylüyorum ki benim de çektiğim en büyük sıkıntılardan birisi buydu. Herkes her şey için sana geliyor fakat aslında senin de yapabileceğin bişey yok. Çünkü ortada çözüm yok. Altyapın yetersiz, ofisin işlevsiz, çözüm ortakları filan belirlenmemiş. Kim hangi koşulda nereye gideceği konusunda bilgi sahibi değil.

Bir taraftan da işin ekonomik boyutu var. Herkesin her işini yapacaksın diye işe başlatılan birine abi 1000 lira veremezsin. Çok çalıştırdım az verdim kafası bu. Kolay işten çıkış ve iş sadakatini baltalayan en önemli unsur bu. Çalışan memnun olmadıkça işveren de mutlu olmamalı. Senin çalışanın, cebinde kalmayan yol parasının derdine düşmemeli yada maaşını sürekli olarak işverenine hatırlatmak zorunda kalmamalı. Anlatabildim mi bilmiyorum? Bir olur, iki olur; ama sonrasında söylemeye utanırsın, ama o geciktirmekten utanmaz.

Benden sonraki 3. kız galiba di mi bu? Düşün bak ki ben üçüncüydüm. Belki bundan sonra oturur ben nerde hata yapıyorum diye düşünür. Üzülerek ve utanarak söylüyorum ki insanları yaşadıkları yerlere yada giyim kuşamlarına göre kategorize etmeye ve zaman zaman da aşağılamayı benzemiyor bu. Yok Vakko'da birisi yanına yanaşıyormuş da, beyaz gömlek size çok yakışır diyormuş da, o  kimmiş de, Keçiören'in arka tarafında oturan, hayatında hiç Vakko'dan bir şey giymemiş biriymiş de. Böyle saçma saçma şeyler. Hem para vermeyeceksin hem de mükemmel insanlar seninle çalışsın isteyeceksin. Yok ki böyle bir dünya. Kendimi övmüş gibi olmayayım fakat elimdeki meziyetlerimle ben onun için biçilmiş kaftandım. Bir sürü iş kolunda deneyimim vardı ve hepsini kullanmam karşılığında bana komik bi para ödedi,  bakma. Ben de kabul ettim :))) O 8 ay, şimdi baktığımda hayatımdan çaldığım bi dönem. Reddettiğim işlerin birisini tuttursam daha iyi bi yerdeydim :))

Değerim bilinmedi diye histerik pişmanlık çığlıkları da atmıyorum gerçi ama... Her koyun kendi bacağından asılır şekerim.

Bi de şey var, genel anlamda çalışanını koruyan bi tutumu yok onun. Bazen bir pislikmişsin gibi hissettiriyor :)

Aman neyse.

İkinci konu da diğeri.

Suratına karşı alenen küfür eden bir insanla tekrar can ciğer kuzu sarması olmak da ciddi bir midesizlik örneği. Göstermelik küsmüş onlar :)) Fakat genel karakteri öyle demekki. Çığlıklar atarak dedikodu yapıp onu bunu çekiştirmekten başka bir işe yaramazmış demekki. İyi ki çok fazla birşeyimi anlatmamışım ona. Yoksa rezil olacaktım orda burda.

Ayrıca o kadar dengesiz bir insanı da hala yanında çalıştırıyor olmak da başka bir soruna örnek. Defalarca bağır çağır,  haysiyetine küfret sonra da ... aman. Neyse.  Herkesin yolu açık olsun. :) görüşürüz.

Eylül 09, 2014 6

ofis dedikodusu