 |
Karikatürize edilmiş bayrak imajları ile dramatik sessiz çığlıklarla doldurduğunuz profil fotoğraflarınızla kombine ettiğiniz bayrak emojileriyle evet, birşeyleri kurtarıyorsunuz fakat bu, kesinlikle neden ve hangi yönden taraf olmanızın gerekli olduğunu anlamadığım bir savaşın sonuçlarıyla yüzleşen herhangi bir ülke değil, sadece sizin kendi sığ ağırlığınız altında ezilen minik ve sevimli yüreğiniz.
Kolaya kaçıp elinizdeki son model telefonlarla filan absürd çığlıklar atıp elinizden gelenin en iyisi yaptığınızı varsayarken sadece vicdan muhasebenizde kendinizi haklı ve kârlı çıkarıyorsunuz. Duyar kasıyorsunuz.
İyi ki, bu saçmalıklara karşı karnım tok da, bir duvara kollarını katladığım buz mavisi gömleğim ve Vakko'dan bir sürü para verip gözlerim parlayarak satın aldığım ayakkabılarımla yaslanıp, kıllı kollarımı göğsümde kavuştarak acıyan gözlerle ve buruk bir tebessümle sizi izleyebilyorum.
İçinde boş beleş bir çok anlamsız şeyle dolu olan sosyal medya hesaplarınızdan yaptığınız paylaşımlarla ve başkalarının gönderilerinin altına attığınız " abc olayı konusundaki fikrinizi göremedim" gibi bunaltıcı ve yer yer de suçlayıcı mesajlarla yalnızca kendinizi kandırıp sırf konuşmuş olmak için konuştuğunuzun bir türlü farkına varamıyorsunuz.
Dünya üzerindeki sebebi belli herhangi bir savaşa ya da anlaşmazlığa, aklımıza gelen bin türlü bakış açısının en az bir tanesinden bakmak zorunda olmadığımızın farkına tahminen ne zaman varırsınız? A kişisini ya da B kişisini tutmak zorunda olmadığımı, A ile B arasındaki bir husumet konusunda fikir beyan etmek istemeyebileceğim, ötesinde beni ilgilendirmediğini düşünüyor olabilme ihtimalim size çok mu garip geliyor?
Savaşa ve savaşa taraf olma çığlıklarınıza dair bir vizyon sunayım mı size ben?
İşte tam olarak bu haldesiniz, lafa gelince mangalda kül bırakmayan ama iş icraate geldiğinde arkasına bakmadan dönüp kaçan, giden. İki yüzlü ve riyakar. Sentetik ve sahte. Lafa gelince gidip mutlaka savaşırsındır ama o an için müsait değilsindir filan.
Bu işler, 200 tane takipçinizle ünlü insanların hesaplarının altına hashtag ve fikir beyanatı taleplerinizi haykırmakla olmaz. Bence otobüslere doluşun ve savaş meydanlarına gidip orada şehadet şerbeti filan için. Hem çok büyük sevap filan. Bomboş, cahil ve eğitimsizliğinizin ceremesini hep birlikte çekiyoruz. En çok da ona yanıyorum.
Arkadaşlar, bence uzaktan yakından sizi pek ilgilendirmeyen konulara böylesine fazla odaklanıp enerjinizi büyük poponuzun üzerinde oturup ona buna saldırmakla geçirmek yerine daha yakınlarınıza bir bakmanız daha iyi olmaz mı? Mesela durmadan ve kolaylıkla açıklamalar yayınlayan mafya liderlerine, cebinizdeki parayı çalıp kaçanlara, bugünü geçtim, yarınınızı bile ipotek altına alanlara?
Yorum Gönder