Çocuklarınızı filan altı üstü 15 günü tatil havasında geriye kalan 13 - 14 günü de adına eğitim dedikleri göstermelik şeylerle doldurulmuş sahne şovlarıyla süslü paralı askerliğe gönderip arkasından bir de "benim oğluşum askerden geliyor" diye mutlu mesut gözyaşları dökmüyor musunuz?
Kendinizi nasıl oluyor da çocuğunu on iki ay ülkenin en çetrefilli setlerinin olduğu ücra köşelerine yollayan annelerle bir tutup gözünüzden bir damla yaş akarken, lüks ciplerinizle evden çıktıktan ortalama otuz dakika sonra vardığınız kışlalardan asker yolu gözlersiniz?
Bu ne zamandan beri size samimi ve gerçekçi görünüyor? Toplumsal değerlerle örtüşen ve aynı zamanda ruhsal derinliği olan bir çeşit mastürbasyon mu bu, hayrola?
Olay aslında olabildiğince açık ve basit ve kıyaslamalar son derece gerçek; parasını verip yaptığınız 10 günlük askerlik görevi size ve ailenize mert aslanlar gibi başından sonuna bir yıl - eskiden on sekiz ay - askerlik yapan diğer insanların ve onların ailelerinin yaşadıklarını, yaşıyormuş gibi yapma hakkını vermiyor.
Kenarda köşede ileride lazım olur diye sevap mı biriktiriyorsunuz kendinize sentetik hisli acılar, hüzünlü hikayeler yaratıp?
Madem rol kesmeye bu kadar meraklısınız, o zaman bütün hepsi paket halinde geliyor, gönderin gitsinler. Çocuklarınız çok mu meşgul; dünyaya dair inanılmaz başarılı, seçkin ve kıyas kabul etmez şeyler yapıyor da hayatlarından dokuz ay daha veremiyor?
Kestiğiniz pozları fark etmiyoruz sanıyorsunuz fakat, pek çok şeyde olduğu gibi bunda da yanılıyorsunuz.
Yorum Gönder