Bu şarkıyı dinlediğimde ne yapacağımı hakikaten kestiremiyorum. Ritme kapılıp bir Bodrum roof'unda gün batımına karşı hafif tatlı ve bol alkollü bir kokteylin üzerindeki biberiyenin kokusuna karışan Ege & Akdeniz esintisine mı dalsam yoksa sözlerine aldanıp o roof'tan kendimi koyu mavi sulara mı bıraksam?
Burayı okuyanların %99.6'sı gibi ben de KÖFN'ü yeni keşfettim - ve ardından İzmir'deki ilk konserlerine bilet almaktan geri kalmadım - ve özellikle bu Geri Dön'de kendimden çok şey buldum. Farkına vardığım ve belki de içimi en çok acıtan şey ise gerçekten "geri dön" diye salya sümük çığlık kıyamet haykıracağım kimsenin kalmamış olması geçmişte. Büyümek de böyle bir şey sanırım.
Kısmen özdeşim "kendine güvenip böyle kalpsiz olma, karanlık bir ormandasın" satırlarıyla. Evet, zaman zaman kendime gereğinden fazla güveniyorum, ne daha az ne daha fazla.
Kısaca üzerinde iyi çalışılmış kaliteli müziğe olan açlığımızı bu sezon KÖFN ile gidereduralım. Bakalım önümüzdeki günlerde neler eklenecek bu ritmik retro soslarla süslenmiş umursamaz serzenişlerle?
Bu arada, canım bu şarkıya yaklaşık yarım saatlik bir dans remiksi yapmak istiyor.
Yorum Gönder