Yaşama dair, buraya yazmak istediğim şeylerin arasından duyguların arınmış olması aslında benim için iyi bir şey. Herhangi birine karşı herhangi bir beklenti hissetmemek, bir başkası için endişe duymamak, kendime ait çözmem gereken bir çok şey varken bir başkasının sorunlarına eğilmemek beni hafifleten başlıca şey.
Bence duygulardan arınmayı başarmış olmak, benim kendime açmam gereken kapılara odaklanmamı ve hayatımın ikinci döneminde yapıp başarmam gerekenleri başarmak için adım atmam için iyi bir şey.
Duygusal yüzleşmelere zaman zaman ihtiyacımız var, fakat benim artık ne birini çekmeye ne de birine yük olmaya mecalim var. Bana yıllar önce Türkiye'de erkek erkeğe yaşanan ilişkilerde aşk yok dendiğinde inatla bunun tersini savunmuştum ve bir ihtimale tutunmuştum.
O umudun bağlı olduğu ince pamuk ipliğini şu anda kesiyorum ve hayatın bana göstereceklerine kendimi hazır hissediyorum.
Nedendir bilmiyorum, gözümün önünde, karlı bir kış günü Aksaray'daki Ağaçlı Tesisleri'ne yanaşmış bir yolcu otobüsünden indiğimde masama gelen domates çorbası ve etli puf böreği var...
Yorum Gönder