Bir süre önce yayınladığım ve son ilişkimin bitişini ilan eden yazının ardından epey çok teselli mesajı aldım. Halbuki ihtiyacım olan şey tek başına teselli değil biraz da... Neyse. Ötesinden şu anda bahsetmeye gerek yok. Kadife koltuğuma oturdum ve sizinle dertleşiyorum.
Fakat beni en çok şaşırtan ve içten içe durumu (ve belki biraz da prostatımı) okşayan şey, burada yazdıklarımı okuyup benim en çirkin hallerimi bilen ve buna rağmen benimle bir şeyler yaşamak isteyen insanların var olduğunu öğrenmem oldu; hem de bir değil iki değil tam üç kişi. İki tanesiyle yüz yıllar önce Ankara'da, İstanbul'da, Adana'da yada İzmir'de bir araya geli ardından birbirimizin yüzünü unutmuşluğumuz var fakat sonuncusu beni gerçekten şaşırttı; hatta öforik anlam arayışları içinde önce göz yaşlarına boğulup ardından da histerik bir çığlığa eşlik eden uyuzca bir kahkaha attım.
Kim bilir, belki hayat bizi bu adamlarla sırayla bir araya getirir ve hayatımın seçme ve seçilme konu başlığı ile yakından ilgili şekilde belki birbirimizin de bir diğerini seçtiği bir evrende yine mutlu mesut, pembe panjurlu evde ahlaksızlık simgesi jockstraplardan geniş bir koleksiyonun içinde yaşar gideriz.
Anlayacağınız hayat ama ben sizi bacım gibi görmüştüm qkuzumğ ahmaklığından biraz farklı bir yere gidiyor; okuyucularımla farklı bir muhabbetin tarafı olmak üzereyim.
Yorum Gönder