Boncukstar ablanız tarihin tozlu sayfalarından belirip ne kadar soğuk karı varsa hepsini seviyorsun dediğinde, pek çok kişinin aksine "Bahar" dizisindeki Rengin'le kendi aramda özel sayılabilecek bir bağ kurmayı başarmış fakat, onu anlamakla bir türlü anlayamamak arasındaki ince çizginin üzerinde yürümeye çalışıyor ve ayağıma geçirdiğim kaliteli yeşil çorapların altı kirlenmese bari diye çaba sarf ediyordum.
En nihayetinde hiç bir aşkın evli bir adamın yolunu beklemekten geçmediğini birebir deneyimlemiş biriydim. Bir de sanırım erkek çoraplarına karşı ucu cinselliğe varabilecek ilgi beslediğimi kabul ettiğim zaman da bu aralarda bir yerlerdeydi.
Bütün açıklığıyla size ettiğim küçük itiraflarımı oturduğunuz masanın altında bir yerlere tıkıştırıp konuya geri dönecek olursak eğer, Karsu'yu yeni tanıyanlardan olmadığım için kendini şanslı sayanlardanım. Şarkı söylemeye başladığı Hollanda'daki bir kaç performansını ve söylemeye başladığı ilk Türkçe şarkıları Ankara'nın dış çeperlerindeki kurak topraklarda bir yerlerde, Sakarya Irmağı'nın temiz ve berrak kaynak suyuyla dolmuş olimpik yüzme havuzu bulmuş gibi sevinerek dinlemiştim.
Bundan daha ötesi sanırım o havuza batırılıp çıkarılmak suretiyle vaftiz edilmek olurdu.
Neyse, cıvıklığı bırakıp şarkıyı dinliyoruz;
Kalben'in sözlerini yazdığı bu yeni şarkı, şaşırtıcı derecede Sibel Can'ın Bize Has'ından sonra beni ilk seferde yakalayan ve ardı ardına defalarca dinlediğim, evdeki konser listemden IZBAN'da drama ismini taşıyan, gözümün kenarında her an akmaya hazır yaşı tetiklemeye teşne şarkıları içeren, bir tür dramadan ibaret çalgı çengi sırasına eklediğim bir eser.
Bolca pembenin, çiçek buketinin kabarık elbisenin bütünleyicisi olan hoş vokallerin aksine Kalben'in yazdığı bu şiir kesinlikle ikili cinsiyet üstü. Çok elit bir şey söylediğimi sanıyorsunuz ama aslında hem erkeğe hem kadına gider demeye getiriyorum lafı.
İster tuhaf dersin, istersen garip; istersen çok konuşuyor ister her konuda fikri var; Kalben'i seviyor, şarkılarını düzenli olarak dinliyor ve şarkıların şiirleri hakkında düşünüp acaba bunu yazarken ne yaşamış diyorum.
Bugün Karsu'nun söylediği bu Son Defa isimli şarkıyı, bir kaç sene sonra bu orta yaşlarının tadını çıkaran, kahverengi saçlarına kırlar karışmaya yüz tutmuş, istediği yönde ilerleyen özgür cinselliğinin tadını almış, yaşadığı şeyin farkında olan, kendiyle barışık, dengede, yerinde duramayan, antidepresana bulaşmamış, kıpır kıpır otuz beşlik bir erkek popçudan da dinlemeyi çok isterim.
Çünkü neresinden bakarsan bak, birlikte yüz yaz yürümeyi dilemek şimdiye kadar edilmiş en güzel dileklerin içinde top10'da üst sıralarda bir yerde bence.
Mesela kim desen ona verecek örneğim yok, çünkü şu sıralar siyah bir kürkün içine giydiği parıltılı bir mayo ve kulağına taktığı altın renkli, devasa halka küpelerle cool bir şekilde şarkısını söyleyen Sıla gibi dominant bir personayla ve yapılması mümkün en çapkın şarkılardan birisi Sen İste ile baştan keşfetmeye başladığım Sertab ile remixlerinden başlayarak geriye doğru sardığım Sezen Aksu var. Beyaz'ı koluyla dürtüp 30. yıl turnesinde sahneye çağıran Candan'ı es geçmek ise na-mümkün.
Ay neyse, sıkılmaya başladım hafiften hem senden hem kendimden...
Özetle... Benim Karsu'nun en sevdiğim tarafı, kendini tuhaf tuhaf hallere sokmadan yalnızca müziği ve yaptığı diğer türden eğlence işleriyle var etmeyi tercih etmesi. Ayrıca "gurbetçi draması" yapmıyor, benzer topraklardan gelen bir diğer örneğin aksine (laf aramızda baş harfi H) bedenini bu PR'ın malzemesi yapmadı. Bu da benim açımdan hanesine bir artı daha atmak için yeterli bir neden. Son şarkısı da neresinden bakarsan bak bal gibi Türkçe pop işte. Umarım Kalben ile daha çok ortak şarkı yaparlar.
Başlı başına bu bile mümkün olan en iyi şekilde elindeki yeteneğini konuşturmaya çalışan insanları destekleyip onların yanında durmak için kalifiye bir duruş. Karsu ve benzerlerini dinleyin, paylaşın, dinletin ve çevrenizi haberdar edin...
0 Yorumlar